بررسی علل سرطان کولورکتال و روش‌های جلوگیری از عود آن
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۹۶۱۶
اثرات سیستمیک فاکتور‌های تنظیمی (LncRNA، miRNA) روی سطوح بیان ژن‌ها و پروتئین‌های مرتبط با سرطان کلورکتال در بیماران مبتلا به CRC و سلول‌های بنیادی سرطان (CSC)» بررسی شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از بنیاد علم ایران بررسی سلول‌های سرطانی و شناسایی علل ایجاد آن در کنار عوامل عود آن، یکی از مهمترین موضوعات مورد بررسی محققان است و بنیاد ملی علم ایران هم از طرح‌های در این زمینه حمایت می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«بررسی اثرات سیستمیک فاکتور‌های تنظیمی (LncRNA، miRNA) روی سطوح بیان ژن‌ها و پروتئین‌های مرتبط با سرطان کلورکتال در بیماران مبتلا به CRC و سلول‌های بنیادی سرطان (CSC)» عنوان طرحی است که فهیمه فتاحی در قالب رساله دکتری با راهنمایی محمد نجفی انجام داده و بنیاد ملی علم ایران هم از آن حمایت کرده است.
فتاحی با مدرک دکتری تخصصی پزشکی مولکولی از دانشگاه علوم پزشکی ایران، درباره این طرح توضیح داد: سرطان کولورکتال ((CRC) Colorectal cancer) به‌عنوان سومین عامل مرگ ناشی از سرطان در دنیا شناخته شده است. با وجود حصول پیشرفت‌هایی در تشخیص و درمان این سرطان، عود تومور و متاستاز، دو فاکتور تأثیرگذار بر بقای بیماران دارای سرطان کولورکتال است.
وی ادامه داد: سلول‌های بنیادی سرطانی، نقش مهمی در شروع تومور، عود، متاستاز و مقاومت به درمان دارند و نیاز به تحقیقات در مورد این سلول‌ها بیش از قبل احساس می‌شود.
این محقق و پژوهشگر در ادامه درباره روش‌های درمانی این نوع سرطان توضیح داد: اصلی‌ترین راهکار درمانی برای بیماران مبتلا به CRC، جراحی است که البته نتایج متفاوتی هم در‌بر‌دارد. همچنین شیمی‌درمانی هم برای افراد مبتلایی که ریسک بالایی برای عود بیماری دارند، انجام می‌شود.
وی اضافه کرد: تقریباً می‌توان گفت که ۵۰ درصد بیماران پس از جراحی و شیمی‌درمانی، عود و بازگشت بیماری داشته‌اند.
فتاحی در ادامه بیان کرد: باتوجه به اهمیت تشخیص‌های مولکولی و ژنتیکی در افراد دچار سرطان، شناسایی فاکتور‌هایی که پیشرفت بیماری و مرحله بیماری فرد مبتلا به سرطان رانشان دهد؛ اهمیت ویژه‌ای دارد و از موارد مهمی است که امروزه محققان و پزشکان به آن توجه دارند.
وی افزود: به همین دلیل، هدف غایی و نهایی از انجام این طرح، بهبود پیش‌آگهی افراد مبتلا به سرطان کولورکتال با شناسایی این فاکتور‌های مولکولیست بود تا در بخش بالینی از آن استفاده شود.
این محقق و پژوهشگر در ادامه گفت: اختلال در بیان مولکول‌ها می‌تواند در رشد و پیشرفت سرطان نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. به همین دلیل، تاکنون مطالعات بسیاری روی پروفایل بیانی حاصل از ژنوم صورت گرفته است.
وی در ادامه با اشاره به کمک علم انفورماتیک به علم پزشکی گفت: به دلیل آنکه انفورماتیک علمی جدید است که در پزشکی کاربرد‌هایی پیدا کرده است، لذا تحقیقات عملی انجام شده زیادی برای آن وجود نداشت و فقط توانستیم تعداد کمی مقاله در این موضوع پیدا کنیم حال آنکه این طرح و این علم در آینده می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.
فتاحی در پایان خاطر نشان کرد: از چالش‌های موجود در این طرح می‌توان به سرعت پایین اینترنت اشاره کرد. تحریم‌ها نیز مزید بر علت شده و موجب شد تا به داده‌های سایت‌ها دسترسی نداشته باشم، اما به هر طریقی شده، تلاش کردم تا این تحریم‌ها را دور بزنم. تهیه مواد آزمایشگاهی در کنار هزینه‌های بالای مالی هم مشکلاتی را برای ما به وجود آورد که البته با همه این چالش‌ها سرانجام این تحقیق به نتیجه رسید.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: بنیاد علم ایران درمان سرطان سرطان کولورکتال سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۹۶۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.
نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.
این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.
آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.
پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید میکننداین اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.
یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.
رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.
یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»
دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»
او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»
بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»
دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.
او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آنها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»
آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»
دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»
آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهمترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»
کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور